SF: Swimming pool
Couple: Zelo X Jongup
Writer: BabyGKron
Note: วันก่อนไปเจอหนุ่มที่สวนน้ำไง เลยเอามาเขียน 5555555555555
“จงออบ เปลี่ยนชุดเสร็จหรือยัง?”
“เสร็จแล้วครับ พี่ฮิมชานๆ”
ผมตอบกลับพี่ชายตัวดีไปก่อนที่ผมจะออกมาจากห้องเปลี่ยนชุด เพราะถ้าเกินเปลี่ยนนานกว่านี้
มีหวังผมจะถูกพี่ฮิมชานโวยใส่เป็นแน่
“”งั้นก็ดี เดี๋ยวไปรอตรงโต๊ะร่มๆตรงนั้นนะ
ว่าจะหาอะไรกินสักหน่อยนายไปเล่นไป” พูดจบ พี่ฮิมชานก็หยิบกระเป๋าเสื้อผ้าของผมออกไปแล้ววิ่งไปหาพี่ยงกุกโดยทันที
“เฮ้ย เดี๋ยวดิพี่…” โอ้ย นี่ก็ห่วงแต่กินถึงว่าพี่ยงกุกถึงบอกว่าพี่นี่มันเหมือนโคอาล่า
ผมได้แต่บ่นพี่ชายตัวเองในใจก่อนที่จะนานไปกว่านี้ ผมพยายามหาครีมกันแดดออกมา
แต่ก็ลืมไปว่า…
ครีมกันแดดอยู่นกระเป๋า…
กระเป๋าอยู่ที่พี่ฮิมชาน…
เออ จบครับ จบๆ ตัวดำแน่ๆงานนี้… =_=
ผมยกมือขึ้นกุมขมับและกรอกตาไปมาอย่างหัวเสียก่อนที่จะเดินไปหาโตต๊ะของพี่ฮิมชานและยงกุกที่กำลังนั่งสวีทกันอยู่…
ซึ่งมันไกลมาก…
ขี้เกียจก็ขี้เกียจ…
กลัวดำก็กลัวดำ…
ดำก็ดำว่ะ เดี๋ยวใช้ครีมพี่ก็ได้…
พูดเหมือนอย่างกับสีผิวเปลี่ยนง่ายแบบกิ้งก่าเนอะ -_-
ผมค่อยๆเดินไปที่สระน้ำตื้นๆที่มีแต่เด็กๆเล่นกันอยู่ก่อนแล้ว
ผมค่อยๆย่อนขาลงไปข้านึงก่อนที่จะรู้สึกถึงแรงสะกิดข้างๆตัว พอหันไปก็พบกับผู้ชายตัวสูงๆ
ขาวๆ ถ้าดูจากหน้าตาแล้วก็น่าจะอายุประมาณเท่าผมแหล่ะมั้ง
เขายื่นครีมกันแดดมาให้ผมพร้อมดึงผมนั่งลงข้างๆขอบสระ
ผมมองหน้าเขาอย่างสงสัยก่อนที่จะรับครีมกันแดดนั้นมา
“ทาสิ จะทาไม่ใช่เหรอ เดี๋ยวก็ดำหมดหรอก”
“เอ่อ ขอบใจนะ”
พูดจบผมก็เปิดครีมกันแดดออกมาแล้วทาไปทั่วแขนและขาของผมโดยที่ผมไม่รู้ตัวเลยว่าการกระทำของผมมันอยู่ในสายตาของคนขางๆเรียบร้อยแล้ว
เมื่อผมทาครีมเสร็จแล้วผมก็ทำการส่งคืนร่างสูงข้างๆตัวผมทันที
แต่เขากลับทำแค่ยิ้มมุมปาก
“มา เดี๋ยวทาให้เอง “
“ห๊ะ?”
“เออ เดี๋ยวทาให้ไง หันหลังมา”
ผมที่กำลังเอ๋อๆก็ทำได้แค่ทำตามคำสั่งของเขา ร่างบางหันหลังให้ร่างสูง พอเห็นแผ่นหลังขาวเนียนแล้ว
ร่างสูงก็อดไม่ได้ที่จะกลืนน้ำลายลงคอก่อนที่จะบรรจงทาครีมในมือลงแผ่นหันขาวๆนั้น ยิ่งสัมผัส…ยิ่งหลงไหล…
“นายชื่ออะไรเหรอ” ฝ่ามือชะงักทันที
เมื่อคนตัวขาวถามคนที่กำลังลูบไล้แผ่นหลังของเขาอยู่
“จุนฮง…ชเวจุนฮง”
“เหรอ จงออบนะ มุนจงออบ”
“ชื่อน่ารักดีนี่”
“อื้อ ขอบใจนะ อ๊ะ..”
“เสร็จแล้ว… งั้นฉันไปก่อนนะ” จุนฮงลุกขึ้นยืนขึ้นเต็มความสูงก่อนที่จะเดินจากไปอย่างรวดเร็ว
จงออบก็ได้แต่พยักหน้าขึ้นลง ก่อนที่จะเดินอ้อมไปเล่นน้ำอีกฝั่งนึง ระหว่างที่กำลังเดินไปนั้น จงออบก็นึกถึงเรื่องเมื่อสักครู่นี้
ยอมรับเลยว่ารู้สึกดีแปลกๆที่มีคนมาลูบไล้…
ทาครีมให้สิ -///-
ยิ่งตอนที่ลูบไล้นะ….อื้อหือ…
แล้วจะไปนึกถึงทำไมว่ะ
“แค่กๆ โอ้ย คนพวกนี้นี่
นึกว่าเล่นทั้งสระคนเดียวหรือไง กระโดดมาอยู่ได้ แค่กๆ” จงออบบ่นออกมาอย่างอารมณ์เสียก่อนที่จะเดินขึ้นฝั่งออกไปหาสระน้ำเงียบๆ
ตอนนี้เขารู้สึกแสบจมูกมาก เขาเดินไปตามทางก่อนที่จะเจอร่างสูงที่เพิ่งรู้จักได้ไม่นานนัก
“จุนฮงอ่า”
“หืม? อะ อ้าว จงออบ มีอะไรล่ะ”
“นายรู้จักสระน้ำที่เงียบๆมั้ย? พวกนั้นกระโดดน้ำซะจนทำฉันแสบจมูกจะตายล่ะ
ชิ “ ร่างเล็กกว่าพูดพลางยู่ปากอย่างน่ารัก แต่เหมือนกับสติของอีกฝ่ายจะลอยไปเสียแล้ว..
ปากอิ่มๆนั้น…
ถ้าสัมผัสแล้วมันจะนุ่มมั้ยนะ?
จุนฮงสะบัดหัวไล่ความคิดอกุศลกับคนแปลกหน้าออกไปก่อนที่จะตอบอีกคนพลางยิ้มอย่างละมุนให้อีกคน
“อืม เดี๋ยวพาไป..” พูดจบจุนฮงก็เนียนจับมือนิ่มนั้นพาเดินไปที่จุดหมาย
“โหย สระนี้ลึก 160ซม. เลยนะ”
“แต่มันก็เงียบนี่…”
“แต่…”
“นายสูงเท่าไหร่?”
“ห๊ะ? เอ่อ ไม่ตอบได้มั้ย?” จงออบก้มหน้างุดทันทีที่ได้ยินคำถามนั้น
ทำให้ร่างสูงหัวเราะในลำคอนิดหน่อย
“ป่ะ ลงไปกัน”
“แต่ว่า…”
“ฉันสูงน่าไม่ต้องกลัวหรอก” ว่าแล้วก็ลากคนตัวเล็กกว่าลงสระทันที
ระดับน้ำตอนนี้อยู่ที่ระดับหน้าท้องของจุนฮงซึ่งแตกต่างกับจงออบที่ระดับหน้าอยู่ที่เนินไหล่ขาวๆนั้น
ร่างสูงปล่อยให้ร่างเล็กนั้นว่ายน้ำเล่นตามอัทยาศัย พลางมองร่างตรงหน้าด้วยสายตาที่คาดเดาไม่ถูก
หลงใหล
ห่วงใย
เจ้าเล่ห์
อยากครอบครอง
มีตีกันไปหมดแล้วในหัวของจุนฮง นี่เขาเรียกว่ารักแรกพบหรือเปล่านะ?
ถ้าใช่…
เค้าคงตกหลุมรักมุนจงออบแล้วล่ะ
ใบหน้าน่ารักนั้น….
รอยยิ้มที่สดใสนั้น… เสียงทุ้มออกหวานๆแบบนั้น…
ถ้าได้อยู่ใต้ร่างเขาจะเป็นยังไงนะ…
ย๊าห์ จุนฮง ตั้งสติหน่อยสิ! รักหวังรักนะ ไม่ได้หวังฟัน!
แต่เหมือนว่าจุนฮงนั้นจะเหม่อไปนานหน่อย ทำให้จงออบนั้นต้องเรียกเขาสองสามทีก่อนที่จุนฮงจะสะบัดหัวไปมา
“อะไร?”
“ไม่มาเล่นน้ำกันเหรอ”
“เดี๋ยวไปน่า…นายลองมองวิวสิ” พูดจบจงออบก็หันตัวไปมองบรรยากาศรอบๆตัว อากาศเย็นๆเพราะมีต้นไม้มาบังแสงแดดเอาไว้พร้อมกับสายน้ำเย็นๆรอบตัวเขา
ตัวสระของโซนนี้นั้นไม่ค่อยมีผู้คนพุ่งพล่านนัก ออกจะเงียบสงบมาก
ระหว่างที่จงออบนั้นมองไปรอบๆแล้วนั้น
เขาก็รู้สึกได้ถึงลมหายใจอุ่นๆบนต้นคอ มือหนาค่อยๆลูบไล้แขนของเขาข้างหนึ่ง
สัมผัสที่ร้อนรุ่มบริเวณตัวของเขานั้นทำให้จงออบต้องหันตัวกลับมา
แต่ก็ต้องชะงักทันที
ใกล้…ใกล้มาก
ใบหน้าหล่อๆของจุนฮงนั้น…ใกล้กับเราเหลือเกิน
ดวงตากลมโตไล่ลงมาที่จมูกนั้นถึงแม้มันจะไม่โด่งมากนักแต่เมื่ออยู่บนใบหน้าของคนรงหน้าแล้วกลับดูดีมากๆ
ริมฝีปากอ่วมอิ่มนั้นอีก..
“อื้อ!”
เสียงหวานนั้นขาดหายไป
เมื่อจู่ๆร่างสูงนั้นก็ประกบปากลงมาลงบนริมฝีปากอ่วมอิ่มของตน ดวงตาเรียวเบิกกว้างขึ้นทันที
ลิ้นร้อนตวัดไล่ต้อนลิ้นเล็กไปมาอย่างชำชอง
ดวงตาหวานค่อยๆหลับพริ้มตามแรงอารมณ์มือเล็กยกขึ้นโอบรอบคอคนตรงหน้าเอาไว้เพื่อไม่ให้ตนเองจมหน้า
มือหนาที่อยู่ไม่สุขก็ค่อยลูบไล้ไปตามร่างกายขาวเนียนอีกคน
จุนฮงลอบมองคนตรงหน้าก่อนที่จะยกยิ้ม ตวัดลิ้นแลกกันสักพัก จงออบก็ต้องสะดุ้งตัวทันทีที่บริเวณยอดอกนั้นโดนฝ่ามือสัมผัสอย่างจาบจ้วง
“อึก…จะ จุนฮง”
ร่างบางครางเบาๆก่อนที่มือเล็กนั้นจะพยายามผลักไสอีกคนออก แต่ก็ต้องสะดุ้งอีกรอบเมื่อริมฝีปากร้อนขบเม้มบริเวณซอกคอขาว
จุนฮงสร้างรอยรักไว้สองสามจุดก่อนที่จะกลับมาลูบไล้ร่างตรงหน้าอีกครั้ง
ใบหน้าแดงซ่านอย่างน่ารักของจงออบนั้นทำให้อะไรๆที่อยู่ภายใต้กางเกงว่ายน้ำนั้นนูนขึ้นมา
ถึงอยากจะทำอะไรๆมากกว่านั้นแต่ก็คงไม่ได้..
เพราะเราเพิ่งรู้จักกัน…
จู่ๆร่างสูงก็ปล่อยให้ร่างเล็กนั้นเป็นอิสระทันที
รวบตัวเข้าไปกอดแน่นๆก่อนที่จะกระซิบเสียงแหบพร่าข้างๆหู
“จงออบอ่า…ฉันอยากรู้จักนายมากกว่านี้..”
“”ฉันไม่อยากเป็นคนแปลกหน้าสำหรับนายอ่า…”
“นะ…” จุนฮงก้มหน้าลงฝังกับคอขาวๆก่อนที่จะพูดเสียงอู้อี้
“กะ ก็เอาสิ..”
“หื้ม?” ร่างสูงเงยหน้าขึ้นทันทีที่ได้ยินเสียงหวาน
“ก็รู้จักกันให้มากกว่านี้สิ..”
“ขอบใจนะจงออบอ่า..” จุนฮงยิ้มน้อยๆกับคนตัวเล็กที่ก้มหน้างุด
“แต่ว่า…”
“หื้ม?...”
“อะ ไอ้นั้นนาย…” จงออบพูดเขินๆก่อนที่จะเสมองไปทางอื่น
ถ้าเกิดมองอะไรๆที่เขาว่าล่ะก่อน..
เขาต้องระเบิดตัวแน่เลย…
“อ่อ…”
“นะ นั้นล่ะ ฉันว่าเราควรจะ..”
“ไม่ได้นะ”
“ทะ ทำไมล่ะ”
“ฉันยังไม่อยากตกเป็นเป้าสายตานะ เดินโจ่งแจ้งแบบนี้น่ะ..”
จุนฮงว่ายิ้มๆก่อนที่จะหอมแก้มอีกคน
อ่า…หอมจริงๆนะ หอมมากๆเลยล่ะ
“เพราะฉะนั้น…”
“ช่วยฉันหน่อยนะ”
“แค่นิดเดียว..ไม่ถึงขั้นนั้นหรอกน่า..นะ”
“กะ ก็ได้”
“เฮ้ ยงกุกแล้วจงออบอ่ะ?”
“ไม่รู้สิ สงสัยเล่นน้ำเพลินแน่ๆเลย…”
